چقدر ماه شدی

چقدر گل شدی امشب چقدر ماه شدی

چه دلفریب شدی تو، چه دلبخواه شدی

 غرور و سر به هوایی چه عیب داشت مگر

که سر به زیر شدی باز و سر به راه شدی

 تمام پنجره ها غرق بود در ظلمات

چراغ صاعقه این شب سیاه شدی

 در آستانه آوار بود شانه من

که ناگهان تو رسیدی و تکیه گاه شدی

مرا ز راه به در کرده بود چشمانت

دوباره راه شدی نه! دوباره چاه شدی

 دوباره چاه شدی تا بیفتم از چشمت

دوباره مرتکب بدترین گناه شدی

تو باز عاشق آن آشنا شدی دل من

چرا دوبار دچار یک اشتباه شدی!؟