اردی بهشت نزدیک است
سالگرد سبز آن ستاره سرخ
که در خواب رویاهای من نطفه بست و

در شب با شکوه چشمان تو زاد

یادت می آید چقدر شبیه شکل هم بودند

شعرهای من و چشم های تو

آنقدر که طیران واژه ها

از لب بام لب های لال من

با بال بال پلک های نرم تو

پرواز پروانه ها را در باغ به یاد می آورد؟

یادت می آید تو به من گفتی :

«واقعا شعرت شنیدن دارد»

و من به تو گفتم:

« نه آنقدر که چشم تو دیدن دارد »

و هر دو به این قافیه خندیدیم ؟

و اینک اردی بهشت نزدیک است

به زاد روز آن ترانه سبز
برایم پیراهنی بفرست

به رنگ دقایق بی قرار
در حوالی ساعت پنج عصر

به سادگی سه شنبه ای از
اردی بهشت سبز سال پیش

و به بوی کوچه ای گنگ و گیج

از دود عود و از عطر نسیم
بعد از آنی که در خیال خویش

از میان آن گذشته باشی

اردی بهشت نزدیک است.